nietsvermoedende en blije kinderen
De kinderen speelden buiten en hun gelach en spelletjes vormden een levendig contrast met de spanningen die onder de volwassenen heersten. Zich niet bewust van de onrust in huis, creëerden ze een wereld voor zichzelf die onaangetast bleef door de werkelijkheid. Hun vreugde was een aangrijpende herinnering aan de onschuld die niets weet van de conflicten die onder de oppervlakte sudderen. Ik vond troost in hun vrolijke afleiding en beloofde in stilte dat geluk te bewaren, zelfs nu de schaduwen onder de volwassenen in het huis dieper werden.
Kinderen in gelukkige onwetendheid
gespannen glimlachen in overvloed
De gespannen glimlach en het ongemakkelijke gelach van de andere familieleden waren niet te negeren. Stil gefluister en heimelijke blikken gingen door de kamer terwijl iedereen de voelbare spanning omzeilde. Het leek wel of iedereen zijn adem inhield en zich vastklampte aan een fragiele façade van vriendelijkheid om de opkomende storm onder het oppervlak te verbergen. Achter elke geforceerde grijns kon ik het gewicht van onuitgesproken angst voelen – het collectieve besef dat er iets belangrijks op komst was dat niet zichtbaar was.
Gespannen glimlachen in overvloed
